Onlangs had ik een kort gesprekje over de titel van mijn boek ‘Een Spirituele Samenleving‘. Indien het woord spiritualiteit een zekere mate van weerstand bij je oproept, raad ik zeker aan verder te lezen! De persoon met wie ik sprak vroeg zich af of de titel van mijn boek de inhoud dekte. ‘Jij bent namelijk geen zweverig persoon’ was één van de opmerkingen. Hoewel mijn boek ook ‘Een liefdevolle samenleving‘ of ‘Een vreedzame samenleving‘ had kunnen heten, heb ik gekozen voor het woord ‘spiritueel’ omdat het verwijst naar een hogere of diepere laag van het bestaan. Een laag waar we als mensheid noodzakelijkerwijs meer mee in contact dienen te komen, willen we een beetje op een relaxte en prettige manier met elkaar samenleven. Een laag die je misschien wel eens hebt gevoeld tijdens een heerlijk lange wandeling over het strand of door het bos. Hier is in ‘Een Spirituele Samenleving: een gids om mens-, dier- en milieuvriendelijk samen te leven‘ veel aandacht voor. Er is aandacht voor het ervaren van een liefdevolle basis voor de samenleving waarin plaats is voor ieders uniciteit. Er is dus aandacht voor wat je ook wel zingeving zou kunnen noemen. We staan toe dat ons liefde wordt gegeven vanuit een diepere dimensie van het leven. We zijn bereid deze liefde te geven aan onszelf en anderen. Zo wordt liefde meer een basis in ons alledaagse bestaan. Zonder een vreedzame liefdevolle basis is er geen plaats voor het harmonieus samengaan van verschillende perspectieven want mensen ‘slaan elkaar dan alleen maar de kop in’. Alleen een samenleving die een liefdevolle vreedzame basis heeft, is echt werkzaam en duurzaam!

Een humane samenleving

Bij woorden als ‘liefdevolle-‘ of ‘vreedzame samenleving’ zullen veel mensen misschien denken aan een humane samenleving waarin ontkend wordt dat er meer is dan het fysieke. Het woord spiritualiteit impliceert bijna dat er meer is dan het fysieke en omdat mijn boek zeker veronderstelt dat er meer is dan het fysieke is de titel ‘Een spirituele samenleving‘ meer passend dan bijvoorbeeld ‘Een liefdevolle samenleving‘. Liefde heeft namelijk een transcendent aspect. Dat wil zeggen een aspect dat het ‘alledaagse’ overstijgt.

In sommige opzichten is mijn boek ook heel humanistisch te noemen. Onder humanisme wordt onder andere verstaan: “levensbeschouwing waarin centraal staan het recht op vrijheid, menswaardigheid, geloof in menselijk kunnen, zelf verantwoordelijkheid nemen en met elkaar de dialoog aangaan op basis van rede.” (Bron: juridischwoordenboek.be) Dit alles is zeker in harmonie met mijn boek. Er wordt in ‘Een Spirituele Samenleving‘ echter ook veel aandacht besteed aan de niet fysiek tastbare waarde die een werkelijke stevige basis vormt voor menswaardig handelen ongeacht de omstandigheden. In feite is het naar mijn idee de enige echte stevige basis voor menswaardig handelen die gevonden kan worden. Waarom? Laten we dat eens nader bekijken!

De enige zekere basis voor menswaardig handelen

Als we de basis voor menswaardig handelen in het fysieke zoeken, dan zoeken we haar in de vorm. En wat als een bepaalde vorm niet aan al onze eisen voldoet voor menswaardig handelen? Als we de basis voor menswaardig handelen in het fysieke zoeken, dan zoeken we haar in het veranderlijke. En wat als datgene wat we als basis of als reden zien voor menswaardig handelen verandert? Is er dan geen reden meer voor menswaardig handelen?

Ik ben van mening dat waarde gezocht dient te worden voorbij het fysieke in wat je de ziel kan noemen. Deze ziel overstijgt elke geloofsovertuiging. Het kan ook gewoon intrinsieke waarde worden genoemd. Deze intrinsieke ligt voorbij het fysieke lichaam. Wat er ook met het fysieke lichaam gebeurt – of met de denkgeest – deze waarde is er. Woede, haat, schuld en angst kunnen ons er blind voor maken maar ze is er, deze diepere dimensie van het bestaan. In ‘Een spirituele samenleving‘ worden je handvatten aangeboden om deze diepere dimensie aan te boren.

Deze diepere dimensie van het bestaan is liefde. Het is regelmatig zo dat mensen bij het woord liefde enkel denken aan chemie. Hoewel mijn boek zeker over liefde gaat, is het niet enkel over liefde die ook wel chemie wordt genoemd. Het gaat over liefde die universeel is en die haar oorsprong vindt in de kern van het menselijk bestaan die voorbij het fysieke ligt. Het gaat over de liefde die soms ook wel ziel wordt genoemd. Dit is waar mijn boek ‘Een spirituele samenleving‘ over gaat.

De definitie van spiritualiteit

Omdat het woord spiritualiteit op veel verschillende manieren ingevuld wordt, besloot ik deze tekst te schrijven om even wat dingen ‘recht te zetten’.

Een Spirituele Samenleving’ gaat niet over een samenleving waarin we allemaal thuis een set tarotkaarten en een glazen bol hebben waarover we dagelijks wrijven om de toekomst te voorspellen. Als mensen wat hebben aan deze middelen om een meer vreedzaam en gelukkig leven te leiden, is dit vind ik helemaal mooi! De focus van mijn boek ligt echter, voor het geval je dat denkt, niet op waarzeggerij. Wel gaat mijn boek over het erkennen van de intrinsieke waarde van mensen, dieren en de natuur. Het boek gaat over liefdevolle intrinsieke motivatie en holisme – oftewel de verbondenheid van al het leven. Hier dient veel meer aandacht voor te zijn.

De wetenschap

Als je het idee dat er meer is dan we met onze fysieke ogen kunnen zien nog steeds maar wazig vindt, dan is het misschien waardevol om je het volgende te bedenken. De wetenschap ons laat zien dat er veel is dat we gewoonlijk met onze fysieke zintuigen niet waarnemen. We nemen geen radiogolven waar tenzij een radio ze omzet in luchttrillingen die binnen ons gehoorbereik liggen zodat we ze kunnen waarnemen als geluid. Het bestaan van de radiogolven is echter niet afhankelijk van ons menselijk vermogen om ze waar te nemen.

Er zijn delen van het lichtspectrum die we met onze fysieke ogen niet waarnemen. Met technische instrumenten is het echter mogelijk om bijvoorbeeld infrarood licht of ultraviolet licht waar te nemen. Dit maakt deel uit van het elektromagnetische spectrum of we het nou waarnemen of niet. Het is er. Sommige dieren zoals veel vogels en rendieren zijn in staat om ultraviolet licht te zien zonder technische instrumenten. Interessant of niet?

De sfeer voelt ongemakkelijk…

Je zult misschien wel eens gehad hebben dat je van mening was dat ergens een nare of juist een heel prettige sfeer hing. Misschien krijg je soms bij een bepaald persoon een prettig of juist onprettig gevoel zonder dat er echt een aanwijsbare reden voor is. Misschien heb je wel eens het idee dat gevoelens door je lichaam stromen of je helemaal overweldigen…alsof ze zich buiten je lichaam bevinden…

Dit zijn ervaringen die je zou kunnen zien als een soort van aanwijzingen dat er meer is dan het fysieke. Natuurlijk kunnen fysieke dingen ook (op subtiele wijze) de sfeer ergens beïnvloeden, maar doen deze ervaringen je (als je er eens goed over nadenkt) niet vermoeden dat er meer is dan het fysieke? Is het zo dat je die mogelijkheid toestaat of verwerp je deze omdat het niet in ‘het wetenschappelijke wereldbeeld’ past? Natuurlijk mogen we kritisch zijn, maar dienen we niet op te passen met het verwerpen van ervaringen omdat ze niet in bepaalde beperkte modellen van de realiteit passen? In plaats daarvan kan er gezocht worden naar nieuwe meer brede en omvattende modellen die onze ervaringen verklaren en deze modellen kunnen desgewenst natuurlijk getest worden. We hoeven ons verstand zeker niet opzij te zetten, maar laten we niet verwerpen wat er met het verstand niet (meteen) te verklaren is. De aarde is niet plat. Wat als de ontdekking dat de aarde rond is door iedereen opzij zou zijn gezet omdat het niet paste in het heersende ‘platte aarde model’? Zou dat de ontwikkeling van de mensheid in bepaalde opzichten niet vertraagd hebben?

Het is misschien interessant om te weten dat er vandaag de dag veel moderne natuurkundige theorieën zijn die ons, wanneer we ze accepteren, een heel ander wereldbeeld geven dan hetgeen de meeste mensen in de samenleving gewend zijn. Kijk bijvoorbeeld eens naar de coole documentaire ‘The Elegant Universele’ van de natuurkundige Brian Greene.

De basis vinden voor duurzame ontwikkeling

Einstein die vaak wordt gezien als de grootste wetenschapper van de 20e eeuw, zei dat hij erbij blijft dat een kosmisch religieus gevoel het sterkste en meest nobele motief is voor wetenschappelijk onderzoek. Ook zei hij dat iedereen een genie is maar dat als je een vis beoordeeld naar zijn vermogen om in een boom te klimmen, deze de rest van zijn leven zal denken dom te zijn. Er mag in de samenleving echt meer aandacht zijn voor intrinsieke motivatie. Er mag aandacht zijn voor ieders unieke manier om zijn/haar intrinsieke waarde te uiten. Hier is in ‘Een spirituele samenleving‘ veel aandacht voor!

Het boek ‘Een spirituele samenleving: een gids om mens-, dier- en milieuvriendelijk samen te leven‘ gaat over het vinden van onze gezamenlijke intrinsieke waarde om deze vervolgens tot uiting te laten komen. Dit heeft tot gevolg dat we als mensen op een steeds meer op een mens-, dier- en milieuvriendelijke wijze zullen samenleven. We zullen ons echt ontwikkelen als mensheid.

Telkens wanneer iemand uiting geeft aan intrinsieke waarde komt de hele wereld ten goede omdat alles met elkaar verbonden is. Andersom is het ook zo dat wanneer we een ander pijn doen we onszelf en degenen om wie we geven pijn doen wegens onze onderlinge verbondenheid. Wereldwijde verbondenheid is onder andere te zien door te kijken naar het ecosysteem, maar we zijn ook nog op andere manieren met elkaar verbonden. Dit wordt in ‘Een spirituele samenleving‘ verkend. Liefde is, zullen we uiteindelijk ervaren, de meest sterke grote onzichtbare kracht onder alle andere onzichtbare krachten.

Een spirituele samenleving‘ gaat over het vinden van een basis voor duurzame ontwikkeling. Deze basis vinden we in onze diepste liefde, oftewel onze gezamenlijke intrinsieke waarde. We vinden haar door een werkelijk spiritueel pad – oftewel zingevend- te bewandelen, het pad dat de liefde in ons hart ons ingeeft te bewandelen. Het is een pad dat zich kan kenmerken door meditatie. Het is een pad  van diepgaande bereidheid tot vergeving van jezelf en anderen…wat een heel moeizaam proces kan zijn. Het is het echter waard want het brengt meer geluk.

Een gelukkige samenleving

Een spirituele samenleving is een gelukkige samenleving – een vreugdevolle samenleving. Een vreugde die alleen wordt gevonden door ook verdriet te erkennen en toe te staan dat ze verdwijnt. Het is een samenleving waarin vertrouwen en hoop heersen. Steeds meer wegens een toenemend besef van ieders intrinsieke waarde. Er is steeds meer besef van een liefde die voorbij maan en sterren reikt.

Shakespeare schrijft dat de hele wereld een podium is en dat wij slechts de spelers zijn. Het is tijd om de duistere gewaden af te leggen en de engelachtige betere natuur van ons diepste menszijn weer meer tot uiting te laten komen. Ze mag blootgelegd worden.

Wanneer we als mensheid de liefde die in ieders hart schuilgaat weer ontdekken zullen we, om aan de woorden van Pierre Teilhard de Chardin te refereren, voor de tweede keer in de geschiedenis van de wereld het vuur hebben ontdekt. Het is een noodzaak dat we dit vuur ontdekken! Het is een vredesvuur!

Welkom in een Spirituele Samenleving!

Copyright © Marlon Wong-Sioe 2019

Lees hier als je wilt meer van mijn columns over spiritualiteit, gezondheid en duurzaamheid!

Als deze column je aanspreekt, dan zal mijn boek ‘Een Spirituele Samenleving’ je waarschijnlijk ook aanspreken! Nu hier te koop evenals mijn dichtbundel ‘Velden van Smaragd’!

Zelf meedenken over het onderwerp? Word dan lid van de groep: Samen een Spirituele Samenleving creëren

Like ook de pagina: Een Spirituele Samenleving: mens-, dier- en milieuvriendelijk samenleven en/of Marlon Wong-Sioe.