Wanneer je homo- of biseksuele gevoelens hebt dan kan er een moment komen dat je ervoor kiest om hier voor uit te komen: je komt uit de kast! Vaak gaat lang nadenken vooraf aan het maken van deze keuze. Je denkt na over of je wel geaccepteerd zult worden. Of anderen er niet negatief op zullen reageren. Je denkt wellicht na of de gevoelens wel zullen blijven. Ben je wel echt homo- of biseksueel? Als dan het moment is gekomen dat je uit de kast komt, dan kan dat een opluchting zijn. Het kan zijn dat het je op het gegeven moment niet meer zo kan schelen wat anderen ervan vinden. Je weet gewoon dat je gevoelens bij jou als mens horen en dat het natuurlijk voelt. Je doet er anderen geen kwaad mee dus ‘so what?’ Uit onderzoek is gebleken dat wanneer gevoelens voor hetzelfde geslacht verborgen worden, dit niet goed is voor de lichamelijke en psychische gezondheid. (Bron: https://www.nu.nl/wetenschap/3016114/kast-komen-goed-gezondheid.html) Je doet er dus goed aan je gevoelens te erkennen en deze niet te verbergen. Het is prima om als man je leven te delen met een man of om als vrouw je leven te delen met een vrouw.

Zelf heb ik zo goed als alleen maar positieve aardige reacties gehad toen ik uit de kast kwam. Ik vertelde het op m’n vijftiende aan m’n moeder en ben het toen ik zestien à zeventien was ook aan wat andere mensen gaan vertellen. Hoewel ik dit in het begin wel heel spannend vond, was het ook wel een opluchting. Helaas krijgen niet alle mensen positieve reacties hoewel dit wel zou horen. Iedereen verdient het om zich geliefd te voelen.

Net zoals je uit de kast kan komen betreffende je seksuele gevoelens, kan je uit de kast komen betreffende datgene wat je gelooft. Hoewel er op gebied van geloof sprake is van een keuze, is het ook hier zo dat er sprake kan zijn van interesses die je kan ervaren als deel uitmakend van je mens zijn. Het kan zijn dat het eigenlijk niet juist voor je voelt om datgene wat je diep van binnen gelooft voor je te houden, maar dat je dat toch doet omdat je bang bent dat anderen er negatief op zullen reageren. Tegenwoordig is er soms een tendens om geloofszaken terug te willen dringen in het privé domein. Geloof wordt als het ware terug de kast in gedwongen. Maar waarom? Om plaats te maken voor een seculier materialistisch wereldbeeld? Brengt dat alle geluk die we willen?

We doen er goed aan om te beseffen dat er altijd sprake is van een bepaalde gekleurde bril waardoor het leven wordt bekeken. Er is altijd sprake van een bepaalde levensbeschouwing. Deze levensbeschouwing kan bewust of onbewust zijn en het kan zijn dat erover gesproken wordt of niet.

Je handelt altijd vanuit bepaalde veronderstellingen, of je je er bewust van bent of niet. Sommige levensbeschouwingen komen overeen met de ‘status quo’. Andere levensbeschouwingen minder of niet. Wanneer je levensbeschouwing overeenkomt met de status quo, met de gevestigde orde, dan is het niet nodig om ‘uit de kast te komen’. Er wordt vaak min of meer vanuit gegaan dat jouw ideeën overeenkomen met de gevestigde orde, dus er is niks om voor uit te komen. Er valt niks toe te lichten. Echter, als je ideeën hebt die afwijken van wat gangbaar is, dan kan je de behoefte hebben om over die ideeën te praten met anderen. Je wilt niet leven met de ideeën die je ten diepste aangrijpen in de kast. Je wilt deze ideeën naar buiten brengen, je wil uit de kast komen, maar bent misschien bang dat anderen je ideeën, datgene waar je in gelooft, belachelijk zullen maken.

Hoewel ik gelukkig aardige reacties kreeg toen ik uit de kast kwam op seksueel gebied, heb ik niet alleen maar leuke reacties gehad op mijn interesse in spiritualiteit. Dit heeft mij een tijd lang ervoor doen kiezen om mijn ideeën hierover meer voor me te houden, terwijl ik eigenlijk niets liever wilde doen dan er met anderen over spreken.

Waarom zou religie in de privésfeer moeten blijven? Omdat sommige mensen de gewelddadige aspecten van religieuze tradities benadrukken en daar vanuit leven? Ook seculiere levensbeschouwingen kunnen heel gewelddadig zijn! We dienen ook goed te bedenken dat wanneer we zeggen dat religie alleen beoefend dient te worden in de privésfeer, we eigenlijk zeggen dat je dingen als ‘je naaste liefhebben als jezelf’ alleen maar moet doen in je privésfeer. Je kunt je hopelijk bedenken in wat voor verschrikkelijke samenleving we zouden leven, als iedereen zijn/haar liefde (in de zin van welgemeend respect) zou beperken tot de privésfeer. We zouden in een vreselijk kille en koude samenleving leven, en de samenleving is al kil genoeg. Vind je ook niet?

Wanneer we uit de uit de kast komen voor een idee of gevoel, dienen we dat altijd op een vreedzame wijze te doen. Leven in liefde en vrede dient het streven te zijn. Wanneer we hiervoor kiezen, geven we anderen de gelegenheid om hun unieke gedachten en gevoelens op een liefdevolle wijze te delen.

Het is goed als de grondwet de rechten van mensen om dit te doen beschermt. De vrijheid van religie is een belangrijk iets! Enkel mensen het recht geven om hun mening te uiten is niet genoeg. Je wil toch niet als je aan het picknicken bent in een park met wat vrienden op een zonnige zomerdag de kans lopen gearresteerd te worden, als je besluit even te mediteren? Wat heb je eraan als je kan roepen wat voor onzin je het vindt dat je gearresteerd wordt, als je dit toch wordt omdat ‘religie in het publieke domein verboden is’?

Laten we allemaal uitkomen met onze ‘true colors’. Deze zijn zoals in het lied van Cindy Lauper wordt gezegd ‘beautiful like a rainbow’. Laten we toestaan dat de liefdevolle en vreedzame volle regenboog aan kleuren vanuit ons diepere ik straalt. Laten we gebruik maken van het feit dat we in een betrekkelijk veilige samenleving leven.

Door uit te komen voor wat je jouw unieke universele regenboog spiritualiteit kan noemen, de liefde in je hart, maken we de samenleving tot een meer aangename plek en waarborgen we het voortbestaan van een vreedzame samenleving. Verberg je meest liefdevolle ideeën niet omdat je bang bent dat andere je zwak zullen vinden, maar deel ze! Op deze manier bieden we mensen ook meer de ruimte om uit de kast te komen op seksueel gebied. En dat kan echt een lastig van iemands schouder zijn.

Als je denkt dat het niet veilig is om liefdevol uit de kast te komen, op gebied van geloof/spiritualiteit of op seksueel gebied, erken dan in elk geval je geloof/spiritualiteit en je gevoelens. Ontken niet je meest diepe liefdevolle gevoelens en je seksuele geaardheid. Omarm jezelf zoveel mogelijk met liefde en wees bereid die liefde uit te stralen naar anderen. In een religieuze of seculiere omgeving. Transformeer de samenleving, met liefde…sprekend of in stilte.

Copyright © Marlon Wong-Sioe 2020

Als deze column je aanspreekt, dan zal mijn boek ‘Een Spirituele Samenleving’ je waarschijnlijk ook aanspreken! Nu hier te koop!

Zelf meedenken over het onderwerp? Word dan lid van de groep: Samen een Spirituele Samenleving creëren

Like ook de pagina: Een Spirituele Samenleving: mens-, dier- en milieuvriendelijk samenleven en/of Marlon Wong-Sioe.

Marlon Wong-Sioe studeerde hbo Theologie en is schrijver van het boek ‘Een Spirituele Samenleving: een gids om mens-, dier- en milieuvriendelijk samen te leven’ en de dichtbundel ‘Velden van Smaragd: gedichten geïnspireerd op de betoverende schoonheid van de natuur.’