Misschien ken je een persoon – op je werk, in je vriendenkring, in je familie of van t.v. bijvoorbeeld – die je best mocht. Op het gegeven moment begon die persoon echter trekjes te vertonen die je niet aanstonden. De persoon ging zich in jouw ervaring steeds vaker vervelend gedragen. Misschien dacht je dingen als ‘wat een ongevoelige eikel’ of ‘wat een bitch’. ‘Dat is dus de ware aard van…(vul de naam in van de persoon die je irriteert). ‘Die komt nu naar boven.’ Ik heb me er ook wel eens op betrapt zo te denken. Hoewel het heel begrijpelijk is als iemand zo denkt over een persoon die zich onplezierig gedraagt, is dit een foutieve manier van denken. Daarmee wil ik zeggen dat ze niet strookt met de Waarheid.

Misschien zul je denken, ‘oh, die heeft zijn of haar dag niet, die laat zich niet van zijn/haar beste kan zien. Hij/zij zit misschien in een lastige periode.’ Dit is al een stuk eerlijker. Ieder persoon – zou je kunnen zeggen – heeft zijn of haar schaduwkanten. Deze schaduwkanten kunnen groter of kleiner zijn.

Soms wordt er ook wel gesproken van verschillende subpersoonlijkheden. Dit heeft niet met schizofrenie van doen. Het gaat gewoon om verschillende aspecten van je persoonlijkheid. Elke subpersoonlijkheid heeft zijn/haar eigen specifieke eigenschappen. Soms komt de ene subpersoonlijkheid meer naar voren, soms de andere. Als er een subpersoonlijkheid naar voren treedt die in de schaduwkant van onze persoonlijkheid zit, dan kan het helpen om te beseffen dat het een aspect is van die persoon en niet de hele persoon.

Dit wil niet zeggen dat wet niet assertief mogen zijn en over ons heen moeten laten lopen – zeker niet! Maar het werkt niet altijd het beste om actief te reageren op iemands schaduwkant. Het kan goed zijn om respectvol duidelijk te maken hoe je tegen iets aankijkt en om iemand te wijzen op wat volgens jou zijn/haar verantwoordelijkheid is. Vaak is het echter behulpzamer om dingen langs je heen te laten gaan. Als een wolkje dat voorbij drijft, soms misschien een onweerswolk. Je kunt je blijven richten op de positieve liefdevolle kernessentie in jou.

‘Wat is de positieve liefdevolle kern in je?’ vraag je je misschien af. Het is iets waar door de eeuwen heen over geschreven is in vele tradities. Mystici hebben deze kern benoemd als de Leegte (Boeddhisme), Atman (Hindoeïsme) of bijvoorbeeld de Ziel (Christendom). Het maakt niet uit hoe je het noemt. Het is een Zelf dat dieper gaat dan onze persoonlijkheid bestaande uit al haar subpersoonlijkheden. Onze meer liefdevolle subpersoonlijkheden zijn er behoorlijk mee in overeenstemming. Onze minder liefdevolle subpersoonlijkheden zijn er minder mee in overeenstemming. Alle subpersoonlijkheden mogen geheel in overeenstemming met Liefde worden gebracht. Zo ontstaat steeds meer een harmonieuze geïntegreerde persoonlijkheid.

Hiervoor is het dus belangrijk dat we onze schaduwkanten niet ontkennen. Ook dienen we het Licht in ons zeker niet te ontkennen. Het is dit Licht dat onze ware aard is. We mogen beide omarmen.

Als iemand normaal gesproken altijd aardig is maar dan (opeens) niet meer, dan is het niet zo dat de ‘ware aard’ van die persoon naar voren komt. Dit is complete onzin. Hele beschavingen zijn kapot gegaan door deze misvatting – deze manier van denken. Het is de grootste en meest diepgaande misvatting die er is. Ze leidt tot oorlogen, milieuvervuiling en hongersnood terwijl er voldoende voedsel voor iedereen is.

Het ontkennen van de ware aard van mensen – hun intrinsieke waarde – ligt aan al deze diepe ellende ten grondslag. Wat een zonde. Wat een vergissing die vergeven mag worden – die gecorrigeerd mag worden. Ze mag worden losgelaten, voor eens en altijd.

Als er een wolk voor de zon langsdrijft (en deze misschien volledig verduistert)  dan denken we niet: oh, de zon is duister geworden, dat is de ware aard van de zon. Het denken dat iemands ware aarde duister en gemeen is, is niet minder onzinnig.

Zin is gelegen in ons diepere liefdevolle Oorspronkelijke Zelf van waaruit we altijd zoveel mogelijk dienen te handelen. Laten we dit Zelf in anderen en onszelf erkennen. Ze is in ieder in gelijke mate aanwezig. Laten we haar verwelkomen. Laten we zin geven aan het leven!

Copyright © Marlon Wong-Sioe 2020

Als deze column je aanspreekt, dan zal mijn boek ‘Een Spirituele Samenleving’ je waarschijnlijk ook aanspreken! Nu hier te koop evenals mijn dichtbundel ‘Velden van Smaragd’!

Zelf meedenken over het onderwerp? Word dan lid van de groep: Samen een Spirituele Samenleving creëren

Like ook de pagina: Een Spirituele Samenleving: mens-, dier- en milieuvriendelijk samenleven en/of Marlon Wong-Sioe.

Marlon Wong-Sioe studeerde hbo Theologie en is schrijver van het boek ‘Een Spirituele Samenleving: een gids om mens-, dier- en milieuvriendelijk samen te leven’ en de dichtbundel ‘Velden van Smaragd: gedichten geïnspireerd op de betoverende schoonheid van de natuur.’